شهرستان ملایر و بخش ها و روستاهای تابعه آن یکی از مراکز پر اهمیت تولید فرش در این استان است. فرش های این ناحیه خاصه آن هائی که قدمت بافت بیشتری دارند همواره در بازارهای داخل و خارج از شهرت خوبی بهره داشته اند. در منطقه های شمالی و شرقی آن مانند حسین آباد- جوکار بیشتر فرش های یک پوده و با گره ترکی و در سبک هندسی با طرح های هراتی و ایلیاتی که از نقش های کردی و قفقاز نشأت می گیرند بافته می شوند و در حالی که بافنده های مناطق جنوبی ملایر سنت های بافندگی مناطق فارس زبان از جمله بکارگیری گره نامتقارن و کاربرد دو نخ پود و نقشه های متداول در فراهان و ساروق را پیروی می کنند. قرمز و آبی تیره و زرد کمرنگ به صورت رنگ های غالب در فرش های این ناحیه دیده می شوند. در میان مراکز بافندگی جنوب ملایر روستاهای جوزان- عملدار- میشن- مانیزان شهرت بیشتری دارند در حسین آباد و جوکار فرش هائی با طرح هراتی می بافند. شکل های ترکیب دهنده نقش هراتی در این فرش ها در ابعاد کوچکی طراحی می شوند. طراحان نقش قالی این نوع طرح مینیاتور رهراتی را در اصطاح ریزه ماهی می خوانند. فرش های حسین آباد اغلب د اندازه های ذرع و نیم و دو ذرعی و هم چنین کناره و اغلب با بافت متوسط به بازار عرضه می شوند. متن این فرش ها اغلب به رنگ قمرز درخشان و حاشیه پهن آن به رنگ سفید عاجی است؛ فرش های جوکار مشابه به بافت حسین آباد است با این دو تفاوت که اولاً درمتن این فرش ها نقش ترنج کوچکی دیده می شود و ثانیاً اینکه بافت آن ها درمجموع شسته رفته تر از حسین آباد و با الیاف بهتری بافته شده اند. حاشیه هر دو نوع فرش مزبن به طرح شیر و شکری است؛